Pismo religijno-społeczne poświęcone polskiemu
      ewangelicyzmowi i ekumenii

 Spis treści:

Od redakcji (2/2013)

3  ks. bp Marek Izdebski Zjedz ten zwój!
Niezależnie, czy rozumiemy to wezwanie do zjedzenia księgi dosłownie, czy symbolicznie, to jest to wezwanie do całkowitego przyjęcia i przetrawienia Słowa Pańskiego w najgłębszym rdzeniu naszej osobowości, bezwarunkowego poddania się działaniu jego siły w nas.

5  Warto pamiętać Żonkil jak nadzieja

5  Jarosław Świderski Jubileusze, jubileusze...
Podobno jubileusze wyrosły na podłożu kultury judeochrześcijańskiej, na obchodach świąt, imienin i urodzin. Wątpię. Nowy Testament wspomina obchody świąt izraelskich tylko jako możliwość głoszenia Dobrej Nowiny dużej liczbie osób jednocześnie.

Synod w Bełchatowie
Relacja z majowych obrad Synodu, poświęconych 450. rocznicy wydania Biblii brzeskiej, wyborom do gremiów kościelnych oraz dyskusji nad prawem kościelnym.

7  Michał Karski Jubileusz Biblii brzeskiej na Synodzie
Przedstawiciele Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie zwrócili parafii ewangelicko-reformowanej w Żychlinie przechowywaną przez kilkadziesiąt lat Biblię brzeską. Zdaniem badaczki języka polskiego Izabeli Winiarskiej-Górskiej wydanie tej Biblii w XVI w. było przełomem edytorskim i językowym.

Komunikat Synodu Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w RP z okazji 450. rocznicy wydania Biblii brzeskiej (2013)

9  ks. Kornelia Schauf Prawdziwa wiara
Prawo jednostki powinno być odpowiednio podkreślane i doceniane, jednak do prawdziwego zrozumienia jednostki należy również świadomość, że ja należę do pewnej określonej społeczności wiary.

12  ks. Roman Lipiński Spór o Katechizm
Katechizm Heidelberski w wielu rejonach Niemiec został odebrany jako deklaracja wojny teologicznej. Z landu do landu przekazywano sobie alarm o oczywistej – według luteran – herezji. Z tej strony katechizm został osądzony i oskarżony znacznie ostrzej niż zrobił to Kościół rzymski.

16  ks. Zdzisław Tranda Sens życia. Wspomnienie o Marcie Werner
Pani Marta była człowiekiem niezwykle uspołecznionym, praca dla ludzi, pomaganie im było jej żywiołem. Dlatego też zaangażowała się w pracy społecznej w naszej parafii, szczególnie w diakonii.

18  ks. Tomasz Pieczko Zaangażowanie polityczne a etyka protestancka
Polityka to słowo, które nierzadko budzi nienajlepsze skojarzenia, podczas gdy w znaczeniu podstawowym oznacza ono to, co jest związane z zarządzaniem czy wszelkim zaangażowaniem z troską i ku dobru danej grupy ludzkiej. Można też powiedzieć, że słowo to oznacza zaangażowanie ku dobru świata nas otaczającego.

20  Marsz modlitwy w rocznicę powstania w getcie
Ponad dwieście osób różnych wyznań uczestniczyło w corocznym marszu modlitwy szlakiem pomników getta warszawskiego. Obecni byli m.in. rabini oraz duchowni ewangeliccy i katoliccy.

20  40-lecie „Konkordii leuenberskiej”
Mija 40 lat od uchwalenia jednego z najważniejszych porozumień w historii dialogu ekumenicznego – Konkordii leuenberskiej. Ustanowiła ona wspólnotę Stołu Pańskiego i kazalnicy pomiędzy europejskimi Kościołami ewangelickimi tradycji luterańskiej, reformowanej oraz unijnej.

21  Francuscy reformowani i luteranie utworzyli jeden Kościół
W Lyonie odbył się pierwszy Synod Zjednoczonego Kościoła Protestanckiego Francji, połączonego z tamtejszych Kościołów reformowanego i luterańskiego. W Synodzie wziął udział m.in. ks. Marek Izdebski, biskup Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w RP.

22  Joanna Szczepankiewicz-Battek Ewangelicka turystyka religijna
Protestant jak najbardziej może udać się na pielgrzymkę do każdego miejsca, w którym uważa, że z jakiegokolwiek powodu znajdzie się bliżej Boga, ale nie może traktować pielgrzymki jako sposobu na odpuszczenie grzechów lub wyproszenie sobie jakichś szczególnych łask Bożych.

26  Ewa Jóźwiak Pomocnice reformacji – cz. 1
Były władczyniami, kobietami wpływowymi, żonami reformatorów. Wiele z nich miało gruntowne wykształcenie. Wszystkie były pełnymi wiary służebnicami Bożymi. Pragnęły zobaczyć triumf reformacji i zwycięstwo dobrej nowiny. Nie były po prostu obserwatorkami reformacji, ale czynnie w niej uczestniczyły.

28  Agnieszka Godfrejów-Tarnogórska Mieć pomoc. Charlotte von Kirschbaum i Karl Barth
Charlotte von Kirschbaum trwała u boku Karla Bartha jako jego osobista sekretarka, dyskutantka, krytyczka, doradczyni, współpracownica, asystentka i powierniczka przez 35 lat najbardziej produktywnego okresu w jego życiu. Była dla niego niezbędna, zarówno w kontynuacji jego dzieła, jak i w odpowiedzi na jego potrzebę zaspokojenia poczucia osamotnienia.

 

Jednota 2/2013

 

Kup JEDNOTĘ nr 2/2013:


Informacje o prenumeracie