NR 3/2013, ss. 15-16
U progu Święta Reformacji, kiedy w kościołach ewangelickich śpiewamy „hymn reformacji”, przypomnieć chcemy, że Marcin Luter był twórcą nie tylko tej pieśni. Uważał, że przez grę i śpiew Słowo Boże staje się obecne wśród zgromadzonych.
„Muzyka to czysty, wspaniały dar Boży (…). Doświadczenie uczy, że obok Słowa Bożego jedynie muzyka zasługuje, by ją wychwalać jako panią i szafarkę uczuć ludzkich serc” – mówił Marcin Luter.
Wśród wielu postaci historii, Marcin Luter bez wątpienia był tą, która wciąż budzi wiele kontrowersji, a o właściwą i obiektywną opinię o nim spierają się od stuleci naukowcy i laicy. Abstrahując od jakichkolwiek ocen byłego mnicha z Wittenbergi, nie sposób odmówić mu licznych zdolności i umiejętności. Był dobrze wykształconym teologiem, płodnym pisarzem, utalentowanym kaznodzieją. Opanował też jeszcze jedną sztukę – komponowania i pisania utworów muzycznych.
Fascynacja pięknym, emocjonującym światem muzyki rozpoczęła się u Lutra już w latach młodzieńczych, kiedy był studentem prawa na uniwersytecie w Erfurcie. Podczas wędrówki z rodzinnego domu w Mansfeld do Erfurtu Luter zranił się mieczem w nogę, wskutek czego, złożony chorobą, musiał poddać się kilkutygodniowej rekonwalescencji. Wtedy nauczył się grać na lutni. Z instrumentu tego korzystał także w kolejnych latach swego życia. Wśród różnych przedstawień malarskich Lutra znany jest obraz, na którym w otoczeniu rodziny i swego przyjaciela Melanchtona, reformator gra na lutni. Luter miał również swoich ulubionych kompozytorów. Należeli do nich Jasquin des Près, nadworny muzyk króla Ludwika XII, oraz Ludwik Senfl, który tworzył na dworach w Wiedniu i Monachium. Luter był też wielbicielem niderlandzkiej muzyki kontrapunktycznej.
Chorał protestancki
Przygoda Lutra ze światem melodii miała swą kontynuację w czasie jego publicznej działalności. Kiedy rozpoczął reformę, postanowił w jej obszar włączyć również muzykę, zwłaszcza tę towarzyszącą liturgii. Muzykę traktował jako dar Boży, który pobudzał człowieka do wiary i wychwalania Najwyższego. Sam też przyznawał, że niejednokrotnie dźwięki melodii tak go poruszały, że od razu pragnął wygłosić kazanie.
Kierując się tą ideą Luter komponował i pisał pieśni oraz stwarzał swoje interpretacje utworów już istniejących. Owocem tej pracy był…
Pełny tekst artykułu po zalogowaniu w serwisie.