Pismo religijno-społeczne poświęcone polskiemu
      ewangelicyzmowi i ekumenii

NR 1/2021, s. 3

W poprzednim numerze JEDNOTY wspominaliśmy naszych przyjaciół, nauczycieli i autorów. Nikt wówczas nie przypuszczał, że kolejne miesiące będą również czasem pożegnań i wspomnień. 25 stycznia odeszła kolejna ważna dla Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w RP postać – prof. Jarosław Świderski (1935–2021). Nie przeczytamy już w JEDNOCIE felietonu w cyklu „Co Wy na to?” Jego autorstwa i nie odpowiemy Mu, „co my na to”. Jak podkreślają autorzy wspomnień, które publikujemy na s. 6–13, Profesor był człowiekiem nieprzeciętnym, „wybitnym naukowcem i inżynierem, oddanym bez reszty budowie krajowej mikroelektroniki”. Był również „bratem w wierze, ewangelikiem reformowanym z krwi i kości, świadomym swej tożsamości i wciąż pozwalającym się reformować Pismem i Duchem. Był przyjacielem, mentorem, nauczycielem, dla coraz mniej licznych kolegą z obozów młodzieży ewangelickiej, mędrcem, instancją, do której można było się odwołać i poszukać rady”.

Drugą osobą zmarłą w styczniu tego roku, o której piszemy na łamach bieżącego numeru JEDNOTY, jest prof. Grażyna Matyszkiewicz (1949–2021), ewangeliczka reformowana, wybitna specjalistka z zakresu wymowy i dykcji. „Przyjaciół w życiu Grażyny jest wielu, ale nie o liczbę tu idzie, lecz o jakość tych przyjaźni – każda sprawdzona w boju, każda równomiernie dawana i brana, pełna łez i radości, jak to bywa wśród przyjaciół” – czytamy we wspomnieniu (s. 14–15).

W bieżącym zeszycie JEDNOTY przybliżamy też ks. prof. Alfonsa Skowronka (1928–2020), jednego z najwybitniejszych teologów katolickich, a jednocześnie szczerego i zaangażowanego ekumenistę. Należał do grona naszych autorów, którego teksty znajdują się w internetowym zasobie JEDNOTY. Jego świeże i krytyczne spojrzenie na własny Kościół i ekumenię jest wciąż aktualne. „Nic bardziej fałszywego niż wyobrażenie sobie ks. Alfonsa Skowronka jako uczonego i profesora piszącego wprawdzie interesujące rozprawy naukowe, lecz oderwanego od praktyki ekumenicznej dnia codziennego” – czytamy w refleksji na Jego temat (s. 16–17).

Każda z tych osób była dla nas ważna, każda była darem, a ich odejście jest stratą.

Ewa Jóźwiak
redaktor naczelna