Pismo religijno-społeczne poświęcone polskiemu
      ewangelicyzmowi i ekumenii

NR 1/2013, ss. 9-10

Rozwod (grafika: EJ/KRU)Małżeństwo chrześcijańskie jest ze swej istoty nierozerwalne, o czym świadczą choćby początkowe fragmenty Biblii (1 Mż 2,24). Tym niemniej treść Pisma Świętego, a szczególnie Nowego Testamentu, określa sytuacje wyjątkowe, które pozwalają rozwiązać małżeństwo. Część z nich wynika bezpośrednio ze słów Jezusa (np. Mt 5,32), a niektóre zostały zawarte w nauczaniu apostoła Pawła. Niniejszy artykuł jest poświęcony jednemu z takich przypadków.

W Liście do Koryntian apostoł Paweł formułuje następującą regułę: „Pozostałym zaś mówię ja, nie Pan: Jeśli jakiś brat ma żonę pogankę, a ta zgadza się na współżycie z nim, niech się z nią nie rozwodzi; i żona, która ma męża poganina, a ten zgadza się na współżycie z nią, niech się z nim nie rozwodzi. Albowiem mąż poganin uświęcony jest przez żonę i żona poganka uświęcona jest przez wierzącego męża; inaczej dzieci wasze byłyby nieczyste, a tak są święte. A jeśli poganin chce się rozwieść, niechże się rozwiedzie; w takich przypadkach brat czy siostra nie są niewolniczo związani, gdyż do pokoju powołał was Bóg” (1 Kor 7,12-15, przekład Biblii Warszawskiej).

Starożytny Korynt

Analiza cytowanego fragmentu prowadzi do wniosku, że autorem tej reguły jest bezpośrednio apostoł Paweł i nie jest ona nakazem Bożym. List do Koryntian był bowiem adresowany do mieszkańców Koryntu, w którym – choćby z racji ruchliwego portu i krzyżujących się szlaków handlowych – w mieszance kosmopolitycznej ludności nietrudno było o przypadki licznej rozwiązłości seksualnej i demoralizacji. W takim środowisku zaszczepienie chrześcijaństwa wymagało nie tylko gorliwości misyjnej, ale też...

Artur Jakubanis

Grafika EJ/KRU

 

Pełny tekst artykułu po zalogowaniu w serwisie.

Jak uzyskać pełny dostęp do zasobów serwisu jednota.pl