Pismo religijno-społeczne poświęcone polskiemu
      ewangelicyzmowi i ekumenii

10 / 1999

Wielki jest Pan
i chwała jego jest wielka,
a wielkość Jego jest niezgłębiona.
Niechaj pokolenia pokoleniom
przekażą sławę Twoich dzieł
i opowiadają o Twojej wszechmocy. (...)

Niechaj zwiastują pamięć Twojej hojnej dobroci
i głośno śpiewają o Twojej sprawiedliwości.
Łaskawy i miłosierny jest Pan,
nieskory do gniewu
i wielki w swoich łaskach.
Dobry jest Pan dla wszystkich,
a miłosierdzie Jego jest nad wszystkimi Jego dziełami.

Niechaj dziękują Ci, Panie,
wszystkie Twoje dzieła
a niechaj Cię wielbią Twoi wierni.
Niechaj opowiadają chwałę Twojego królestwa
i głoszą Twoją moc,
i zwiastują synom człowieczym
Twoją moc i wspaniałość Twojego królestwa.

Królestwo Twoje jest królestwem wszechczasów,
a władza Twoja trwa po wszystkie pokolenia.
Pan podtrzymuje wszystkich, którzy upadają,
i podnosi wszystkich, którzy są poniżeni.

Oczy wszystkich wypatrują Ciebie, a Ty ich karmisz w swoim czasie. Otwierasz dłoń
i wszelkie żywe stworzenie żywisz do syta. (...)

Niechaj usta moje głoszą chwałę Pana, a wszelkie ciało niech błogosławi Jego
świętemu imieniu
na wieki wieków.

[Ps. 145:34.7-9.13-16.21 w przekładzie Romana Brandstaettera]