Nr 11/2001

Pozwoliłeś, Ojcze,
naszym przodkom
wznieść te mury
na chwałę Twego imienia,
na znak Nowego Przymierza,
aby były miejscem zgromadzenia
Twojego wiernego ludu,
któremu dałeś poznać
cenę wierności – 
gorycz wygnania,
trudy tułaczki,
dom na obczyźnie.
Wysławiamy Cię, Ojcze,
Panie nieba i ziemi
żeś przemienił
wygnanie,
tułaczkę,
obczyznę,
w nowy dom,
na nowej ziemi,
w nowej ojczyźnie.
Choć złe były
ludzkie zamiary,
Tyś je przemienił
i stały się dobrem.
Prosimy Cię, Ojcze,
niech w twojej świątyni
zawsze rozbrzmiewa
pieśń na Twą chwałę,
niech tu, w tych murach,
znajdzie schronienie
każdy strudzony,
a każdy spragniony
– źródło wód żywych.
To miejsce, przez Ciebie obrane,
niech będzie ostoją pokoju
i znakiem zbawienia dla wielu.