Pismo religijno-społeczne poświęcone polskiemu
      ewangelicyzmowi i ekumenii

NR 4/2012

Łaska a sakrament

 

Jan KalwinWedług szwajcarskiego Reformatora łaska i idące w ślad za nią uświęcenie niekoniecznie muszą występować wraz z sakramentem. Kalwin dopuszcza myśl o oddzieleniu łaski od sakramentu.

W niniejszej serii artykułów stwierdziliśmy, że sakramentologia ogólna Jana Kalwina powstała jako antyteza dla późnośredniowiecznej nauki o sakramentach, która uznana została przez sobory w Lyonie, Florencji i Trydencie za oficjalne stanowisko Kościoła rzymskokatolickiego. Kalwin tworzył ją zwłaszcza w opozycji wobec ustaleń Soboru Trydenckiego, który potępił wszystkich chrześcijan mających odrębne zdanie w sprawie ilości i natury sakramentów. Ostre sformułowania pojawiające się tu i ówdzie w XIX rozdziale IV księgi Nauki religii chrześcijańskiej oraz w innych miejscach tejże księgi pod adresem zwolenników teologii trydenckiej były reakcją Reformatora na anatemy rzucane przez nich na ewangelików. Wynikały one również z przekonania Kalwina, iż przyjęcie istnienia siedmiu sakramentów stoi w sprzeczności zarówno z Pismem Świętym, jak i z nauczaniem Ojców Kościoła. Wbrew stereotypowym opiniom, iż Kalwin odrzucił tradycję jako źródło inspiracji dla teologów ewangelickich, Genewczyk nieustannie powoływał się na Ojców Kościoła, co widać wyraźnie w trakcie lektury XIX rozdziału.

Do pewnego stopnia Kalwin odwoływał się także do scholastycznej sakramentologii Tomasza z Akwinu, gdyż zaczerpnął z niej tzw. hilemorfizm sakramentalny, czyli przekonanie, iż...

Rafał Marcin Leszczyński

 

Pełny tekst artykułu po zalogowaniu w serwisie.

Jak uzyskać pełny dostęp do zasobów serwisu jednota.pl