NR 2/2022, s. 18

Wielkość Boga

Wielbi dusza moja Pana, Łk 1,46

Bóg chce, byśmy w naszym nędznym życiu świadomi byli Jego wielkości i byśmy nią żyli. Ale cóż właściwie znaczy owa „wielkość”? Jest to coś bardzo prostego, a zarazem nieskończonego, coś, co poznać można jedynie jako cud. Czyż w naszym skromnym życiu, w danych nam dniach, latach i dziesięcioleciach, w troskach, problemach i zmaganiach, nie jesteśmy ciągle od nowa wzywani, krok za krokiem, by w Bogu widzieć Pana?

Dlaczego? Ponieważ Bóg jest Bogiem! Nie z żadnego innego powodu. Nie dlatego, że uznanie Jego wielkości przynosi nam korzyść, lecz po prostu dlatego, że Bóg jest Panem. Zobaczyć w Bogu Pana, pozwolić mu władać naszymi myślami, naszym sercem i naszą duszą, naszym sumieniem – jakaż to prosta sytuacja – Bóg jest Bogiem i Panem i jako taki chce panować w moim życiu, ja zaś przyjmuję to panowanie na każdym – wielkim i małym – kroku mojego istnienia. Tak rodzi się świadomość wielkości Boga i życie tą wielkością. Słyszymy ją w słowach „Wielbi dusza moja Pana”.

A gdy ta świadomość już powstanie, wtedy Bóg z nami będzie tym, czym jest sam w sobie. Bo to jest łaska: jest twoim Bogiem i moim i nie jest to dla Niego sprawa nazbyt mała – dlatego właśnie wielbimy Go, wynosimy i żyjemy Jego wielkością.

tłum. Krzysztof Dorosz

Karl Barth, „Grosser Gott”, w: „Augenblicke”, s. 10