NR 2-3 / 2002
A wszystko to jest z Boga, który nas pojednał z sobą przez Chrystusa i poruczył nam służbę pojednania. To znaczy, że Bóg w Chrystusie świat ze sobą pojednał, nie zaliczając im upadków, i powierzył nam słowo pojednania. Dlatego w miejsce Chrystusa poselstwo sprawujemy, jak gdyby przez nas Bóg upominał; w miejsce Chrystusa prosimy: Pojednajcie się z Bogiem.2 Kor. 5:18-20.
Tematem dzisiejszego rozważania jest fragment drugiego listu Apostoła Pawła do Koryntian. Co oznaczają słowa Apostoła skierowane do nas dzisiaj, co znaczy dziś sprawować poselstwo i pojednać się z Bogiem?
Patrząc wokół siebie zauważamy, jak bardzo człowiek chce być w obecnych czasach samodzielny: pragnie samourzeczywistnienia, pragnie spełnienia życia o własnych siłach. Uważa siebie za człowieka wszechpotężnego, który może uczynić prawie wszystko. Ale tylko prawie, i tylko tak nam się wydaje, ponieważ bez pomocy Boga człowiek nie jest w stanie nic zrobić. Jeśli Pan domu nie zbuduje, próżno się trudzą ci, którzy go budują, jeśli Pan nie strzeże miasta, daremnie czuwa stróż (Ps. 127:1). I dlatego nie może być tak, że aktywnym swoim życiem, w zaangażowaniu się w sprawy tego świata, zapominamy o Bogu, że w dążeniu do nakreślonych celów nie potrzebujemy Boga, że nie na Jego przykazaniach kształtujemy swoje życie.
Musimy więc uprzywilejować wśród ludzi kreatywność i życzliwość we wzajemnych stosunkach. Dokonać istotnych zmian w sferze wrażliwości i stylu życia. Chrystus nie zna wrogów, dla Niego wszyscy są dziećmi Bożymi i dlatego za wszystkich, i dla wszystkich staje się człowiekiem. Za wszystkich i dla wszystkich żyje codziennym ludzkości życiem. Więc jeśli jesteśmy dziećmi Bożymi, to jesteśmy Chrystusowi i powinniśmy przemieniać nasze myśli i serca, wejść na drogę Chrystusa. Aby nowymi oczyma rozejrzeć się i ze zdziwieniem zobaczyć, że nie mamy już wrogów, lecz wokół nas są ludzie, którzy potrzebują naszej pomocy. Pomocy, zwłaszcza teraz, kiedy dostrzegamy upadek wartości miłości, kiedy destabilizuje się i rozpada rodzina, kiedy wychodzą z użycia słowa litość i miłosierdzie.