NR 8-9 / 2002

Licząca niespełna 280 tysięcy mieszkańców, położona na północno-zachodnim krańcu Europy, luterańska Islandia odnotowuje znaczną liczbę powołań duchownych - swoistą "nadobfitość" młodych teologów. Ks. dr Sigurud Ami Thordarson z Reykjaviku, zawiadujący jednostką zajmującą się w Ewangelicko-Luterańskim Kościele Islandii (ELCI) sprawami teologii i społeczeństwa, sugeruje, że osoby te mogłyby podjąć pracę duszpasterską na Wyspach Brytyjskich, gdzie Kościół anglikański boryka się z brakiem duchownych. Najwyraźniej decyzja sprzed paru lat o dopuszczeniu kobiet do pełnienia posług duszpasterskich nie okazała się być tam remedium na kryzys powołań. Paradoksalnie, większość ze studiujących dziś w Islandii teologię to właśnie kobiety. Dominują też one wśród diakonów. Pierwszą kobietę ordynowano na duchownego luterańskiego w Islandii w 1974 roku. Jak dotąd dla mężczyzn zarezerwowana jest w ELCI posługa biskupia.

Islandzki "desant" duszpasterski byłby możliwy w oparciu o Deklarację z Porvoo z 1995 roku, na mocy której Kościoły luterańskie z krajów nadbałtyckich i nordyckich weszły w interkomunię z brytyjskimi i irlandzkimi anglikanami.

zobacz pełny tekst