Nr 7 / 1989

Boże,
Tyś był naszą ostoją z pokolenia w pokolenie,
bo Ty jesteś Panem, Bogiem naszym,
który wyprowadza swój lud z niewoli.

Przeprowadziłeś nas przez trudne doświadczenia
długich, mrocznych dziesięcioleci,
kiedy zniewolenie skazało wolność na banicję,
bezprawie i przemoc gwałciły sprawiedliwość,
a kłamstwo wypaczało jasne oblicze prawdy.

Dziękujemy Ci, Ojcze, że wysłuchałeś modlitw,
które nieustannie do Ciebie zanosimy
i wbrew różnym przeszkodom przywróciłeś
nadzieję na odrodzenie się naszej Ojczyzny,
ukazując nam na horyzoncie Ziemię Obiecaną.

Prosimy Cię, Ojcze, spraw, abyśmy umieli
Tobie oddawać należną cześć,
przestrzegać zasad Twojego Prawa,
ludziom okazywać serdeczną życzliwość.

Pomóż nam zdecydowanie odwrócić się
od zła, któremu tak często ulegaliśmy,
zechciej w nas stworzyć nowe serce
i tchnąć nam w piersi nowego ducha,
abyśmy wkroczyli na całkowicie nową drogę.

Zechciej, Ojcze, wspierać nas swoją mocą
i błogosławić naszym poczynaniom.
Niech z przebudzenia całego narodu
powstanie prawdziwa, braterska solidarność.