Pismo religijno-społeczne poświęcone polskiemu
      ewangelicyzmowi i ekumenii

12/1991

W ten czas dobroci, miłości, pokoju i przebaczenia przychodzimy do Ciebie, Ojcze, ze wszystkim, co nas boli, gnębi i przytłacza, bo wiemy, że Ten,
który narodził się dla nas w Betlejem,
da nam nową nadzieję, obdarzy mocą,
wyposaży w ufność
i nie pozostawi tu samych,
obciążonych lękiem, ciężarami i grzechem.

Przynosimy też Tobie
nasze radości, powodzenie, szczęście i wdzięczność. To Ty nas we wszystkim wspierasz, wzbogacasz wewnętrznie, prowadzisz.

Jezu Chryste,
Własnym przykładem uczysz nas godnego życia w odpowiedzialności.
Nasycaj nas dobrem i miłością, pozwól dostrzegać wokół nas tych, którzy naszego serca potrzebują.
Ucz nas, jak żyć dla innych
i jak wyzwalać się z pęt egoizmu.

Niech Twoja miłość odzwierciedla się
w naszej miłości do ludzi.
Twoja dobroć - w naszej dobroci,
a pokój Twój niech z nas promieniuje na innych.
W ten czas wewnętrznego wyciszenia
prosimy Cię o pokój dla świata,
niech wygaśnie nienawiść i nastanie przebaczenie.

Szczególnie polecamy Twojej Opatrzności tych,
którzy cierpią z powodu wojny,
prześladowań, niedostatku i głodu.
Prosimy Cię też o dar mądrości
dla rządzących naszym krajem
i o ten sam dar dla całego narodu.
Daj nam ze spokojem oczekiwać przyszłości.

Amen.