8 / 1997

Miłosierny Panie, opowiedziałeś nam to podobieństwo o faryzeuszu i celniku, byśmy nie chełpili się swą wiarą. Nauczałeś nas – i wciąż nauczasz -byśmy nie pokładali w sobie nadziei. Ale my jesteśmy niepoprawni. Ciągle myślimy o naszych zasługach, stale wywyższamy się nad bliźnich. Pozwól nam pojąć rozmiar Twej łaski wobec naszych win i grzechu pychy.

Prosimy Cię, Panie, daj nam też siłę przyznawać się do naszych grzechów. I spraw, byśmy na tym nie poprzestawali, lecz uwolnij nas z ich niewoli. Chcemy świadczyć o Tobie swoim życiem każdej porze i w każdym miejscu. Uczyń nas wiarygodnymi świadkami, aby także za naszym pośrednictwem świat dowiedział się o Tobie i Twojej miłości. Amen.