Pismo religijno-społeczne poświęcone polskiemu
      ewangelicyzmowi i ekumenii

Nr 3-4 / 2009

Żywioły jedne drugim pomagają,
a wzajem sobie prawie żywot dają:
ogień mgłę ciągnie, z powietrza mglistego
woda, z krzemienia ogień podziemnego,
a ten w popiele kiedy przyduszony,
od wiatru prędko będzie rozżarzony.
Iskry miłości kto rozniecić może
w sercu gasnące? Chyba Ty sam, Boże!
Niechaj Twój Święty Duch na nie powiewa
i nimi zimne piersi me zagrzewa,
żeby miłością Twą zawsze pałały,
złe żądze żeby ich nie poddymały
ani pochodnie gniewu parzącego,
wzięte z ogniska piekła gorącego.
Niech na ołtarzu serc naszych zostaje,
ogień któremu Duch Twój żagiew daje.

EMBLEMA 93, Zbigniew Morsztyn