NASZ CYTAT

SPOKÓJ

Spokoju nie znajdziemy, przeprowadzając najrozmaitsze eksperymenty. Nie uchwycimy go przy pomocy już to wiedzy życiowej, już to sztuki życia, nie znajdziemy przy wsparciu wszelkich rodzajów psychologii czy astrologii, nie pomoże nam uzyskane wykształcenie ani trud samouka, nie poprowadzi nas tam cały ten kram, który tak bardzo nam się podoba. Wszystko to da nam tylko przedsmak odczucia prawdziwego spokoju. Lecz ze wszystkiego tego możemy istotnie korzystać, kiedy już znajdziemy spokój — jak dzieci, które zostały zaprowadzone na swoje miejsce, gdzie mogą się bawić i bawić z pożytkiem. My sami jednak jednak nie zyskamy w tym wszystkim spokoju. Dlaczego? Dlatego, że my musimy po prostu wiedzieć coś o Bogu, poznać Go przynajmniej na tyle, byśmy sami mieli świadomość, że właśnie w niepokoju jesteśmy pod Jego opieką. W ten sposób będziemy w stanie zaznać spokoju. Ale o Bogu możemy coś wiedzieć tylko poprzez Boga. Uczyć się znajomości Boga możemy jedynie przez Niego samego. Tylko przez samego Boga możemy uzyskać przebaczenie grzechów i wieczne życie. Musimy doznać Boga, który schodzi do naszego poziomu. Krótko mówiąc, spokój może dać nam Jezus. I o tym właśnie On do nas mówi. To jedyna rzecz, którą możemy od niego usłyszeć: „Ja wam dam ukojenie”. To właśnie możemy od Niego usłyszeć, od Tego, który jest „zstąpieniem” Boga. To, co Jezus nam daje, to właśnie ukojenie, spokój. I ci, którym daje On to, co ma do dania, zaznają spokoju.

tłum. Krzysztof Dorosz

Karl Barth, „Ruhe”, w: „Augenblicke”, s. 15.